وقتی نمی تونم انتقاد کنم! 14 آبان 1397 توسط سدید گاهی دلم میخواد بدون تعارف و رودربایستی با بقیه حرف بزنم دلم میخواد بدونن که از رفتارشون یا کلامشون ناراحت شدم و نباید ادامه بدن! اما ترس از اینکه دلشونو بشکنم یا تصور کنن آدم خودخواهی هستم مانع میشه البته این مطلب در مورد همه صدق نمیکنه! هستن افرادی که راحت حرفامو بهشون میزنم شاید چون خودشونم این روحیه رو دارن خدا نکنه نسبت به یه بزرگتری ، استادی، دوستی که بهش مدیونی انتقاد داشته باشی! و بخوای متوجه تفکر یا رفتار غلطی که داره بشه پوستت کنده میشه تا یه جوری که بهش برنخوره موضوع رو مطرح کنی گاهی مجبور میشی یه سناریو براش طراحی کنی کارگردان و بازیگرشم خودتی حتی گاهی مجبور میشی از بقیه کمک بگیری و یه نقشم تو این فیلمنامه به اونا بدی! خلاصه انتقاد کردن و تلاش برای اصلاح رفتار آدما کار ساده ای نیست! باید خیلی هنرمند باشی هر کسی یه روحیه ای داره باید بدونی چطور از افراد مختلف انتقاد کنی یکی خیلی راحت بهش تذکر میدی و سریع قبول میکنه یکی باید بشینی ساعت ها و روزها باهاش منطقی بحث کنی تا بپذیره یکی رو هم باید غیرمستقیم متوجه رفتار غلطش کنی درست مثل داستان حسنین علیهما السلام که وضوی صحیح رو به پیرمرد آموزش دادن مطلب قبلیمطلب بعدی
