🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
ای پادشه خوبان
داد از غم تنهایی
دل بیتو به جان آمد
وقت است که بازآیی
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
سرلوحه پرونده هر مؤمن (در روز قيامت) دوستی و محبت علی بن ابیطالب علیهالسلام است.
عمار! هر وقت دیدی علی تنها به راهی می رود و همه ی مردم به راهی دیگر، تو مردم را واگذار و در مسیری برو که علی می رود.
تا کی بعد از هر نماز بگویم یامن یکفی من کل شیء و لایکفی منه شیء اکفنی ما اهمنی؛ اما باز هم دلم غمگین باشد و کامم تلخ!؟
کاش می توانستم آرزوی مرگ کنم!
افسوس! که مرگ هم پایانی بر این تلخی ها نیست
در بند دو زندانم
زندان گناهانی که گویی رهایی از آنها ناممکن شده
و زندان دنیایی که برای آزردنم از همان دوران جنینی قیام کرده و قصد قعود هم ندارد
سختی ها
مصیبت ها
بیماری ها
تنهایی ها…
تمامی ندارد انگار
خسته از این همه ، دنبال راه نجات گشتم
گفتند تویی تنها راه نجات بشریت
تویی واسطه ی زمین و آسمان
همان کسی که گرمای وجودش
خورشیدوار، دل های سرمازده را جان می دهد
همان کسی که مرهمی ست بر قلوب زخم خورده ی جهانیان
سال هاست که زندان جهنمی زمین را
تنها به امید بهشتِ حکومتِ عدلت تحمل می کنم
و باید اعتراف کنم کاسه ی صبرم به سر آمده و طاقتم طاق گشته
پس کی می آیی مولا جان!؟
عاشق شدن چقدر خوب است
عاشق که شدی بی قرار می شوی
دلت که مرده بود جان می گیرد
آسمانش هم مدام ابری می شود و گاهی می بارد
یک وقت بارش پراکنده دارد
و یک وقت هم سیل راه می اندازد
چقدر این سیل ها را دوست دارم
سیل هایی که خانه ی دلت را آباد می کند
عاشق که می شوی دیگر حال خودت را نمی فهمی
فکر و ذکرت می شود عشقت
دلت می خواهد همه جا درباره ی او حرف بزنی
و من دوست دارم درباره ی تو حرف بزنم
تویی که طبیب دردهای منی
کافیست که با تو حرف بزنم
غم های عالم هم، اگر در دلم جاخوش کرده باشند
به معجزه ی درد دل با تو رخت برمی بندند و می روند پی کارشان
راستش گاهی در به در دنبال غم و غصه می گردم
تا بهانه ای باشد که سر حرف زدن با تو را باز کنم
هیچ می دانی بزرگترین آرزویم یار راستین تو بودن است!؟
خوب می دانم تازه در پله ی اول عاشقی ام
و تا یار راستین شدن فقط خدا می داند چند پله مانده است!
دعایم کن دعا کن برای عاقبت بخیری ام
دعا کن برای کسی که عمرش شده چراگاه شیطان
دعا کن برایم آقایی که مستجاب الدعوه ای
دعا کن برایم مولا جان
