طوبی

بعضی وقتا بین دو راهی گیر میکنی ،نمی دونی کدوم راهو انتخاب کنی
صبر میکنی زمان بگذره قضیه روشن تر بشه بتونی انتخاب کنی ولی می بینی نخیر روشن شدنی نیست انگار!
اینجور وقتا چی کار باید کرد !؟ راه حل مناسب چیه؟

شاید بهتر باشه دقیق و درست فکر کرد
همه ی ابعاد قضیه رو نگاه کرد
تبعات هر تصمیم رو بررسی کرد و بعدش با توجه به شرایط تصمیم گرفت
اینطوری خیالت آسوده ست که احتمال پشیمون شدنت کمتره
اما یه کار دیگه هم میشه انجام داد!
میشه از خدا خواست که کمکت کنه
کمکت کنه که بهترین تصمیم رو بگیری یا اگه تصمیمت اشتباهست تبعات منفیش رو کم کنه برات
راه حل ساده و خوبیه اما گاهی این راه حل های ساده رو نمی بینیم!
پس بهتره به خدا بگیم تو انتخاب کن
انتخاب تو بهترین انتخابه!

امام علی علیه السلام می فرمایند: إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي فِي كُلِّ يَوْمٍ لِدُوا لِلْمَوْتِ وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ(نهج البلاغه حکمت 127 ضرورت یاد مرگ)
خداوند را فرشته اى است كه هر روز فرياد ميكند: بزائيد براى مردن، و جمع كنيد براى از بين رفتن، و بسازيد براى ويران گشتن

مرگ این کلمه ی سه حرفی یعنی چی!؟
دهخدا که میگه مرگ یعنی مردن یعنی باطل شدن قوت حیوانی و حرارت غریزی
چه آسون معناش کرده
باطل شدن قوت حیوانی!
اما من اگه جای دهخدا بودم نمی تونستم به این سادگی و کوتاهی معنایی براش پیدا کنم
مرگ برای آدمای مختلف معنای متفاوتی داره
برای بعضیا مثل من که چسبیدیم به این دنیا و دل ازش نمیکنیم یه کابوسه که نمیخوایم هیچ وقت به سراغمون بیاد
و برای عده ای که دستشون تو دست خداست یه رؤیای شیرین که دلشون میخواد زودتر برسه
اینا میرن به استقبال مرگ
جان فدا میکنن و میشن شهید
منم دلم میخواد مثل شهدا باشم اما…
اما مثل شهدا شدن سخته چون باید دل بکنی از خیلی چیزا
برای ما دنیادوستا مثل شهدا شدن سخته
واقعا شهدا چطور تونستن دل از دنیا بکنن!؟
فکر میکنم یا چیزی نبوده که تو دنیا دوستش داشته باشن که این با عقل جور درنمیاد
یا اینکه از دنیا دوست داشتنی تر پیدا کردن که تونستن دل بکنن
آره از دنیا دوست داشتنی تر
این منطقی تره!

در مورد همه چیز حرف می زنیم از فرجامِ برجام گرفته تا نمرات امتحان  و انتخاب واحد ترم آینده .

موضوع روز ما تحریم است و گرانی و مذاکره با آمریکا در حالی که باید موضوع امروز و هر روز ما مولایمان باشد .

به راستی چند نفرمان هر روز به او سلام می کنیم و در طول روز به یادش هستیم ؟

می گوییم مهدی جان بیا که جهان در انتظار آمدن توست اما آیا راست می گوییم !؟

این دیگر چه انتظاریست وقتی کمتر از او یاد می کنیم و ظهورش دغدغه ی اصلی زندگیمان نیست ؟

اسم خودمان را گذاشته ایم سرباز امام زمان اما در خواندن دروس حوزه کاهلی می کنیم ، به راحتی غیبت می کنیم ، از هم کینه به دل می گیریم و…

و با این همه گناه ادعای سربازی حضرتش را هم داریم !

قدری به خود آییم و کمی آن سوتر از مرزها را بنگریم که چگونه سیاهی سیپد رو ملتی را شیعه می کند و در راه مولایش فرزندان عزیزش را قربانی می نماید و آن دیگری در سرزمین حجاز، سر می دهد تا به من و توی پر مدعا بفهماند سربازی امام زمان یعنی چه !

سربازان امام زمان ، سر دادن پیش کش !

بیایید حداقل در محافلمان مهدی فاطمه را یاد کنیم تا یادمان نرود وظیفه و راهمان را

و بدانیم که یادش ،  آتش عشق را در دل شعله ور خواهد کرد

و دلی که عاشق مهدی شد تا رسیدن به خدا راهی ندارد

آری بی شک باید از مهدی به خدا رسید .

سلام آقای غریب و تنها

 شرمنده ام که ادعای سربازی شما را دارم اما از هوای نفسم اطاعت می کنم 

شرمنده ام که چشمم به  روی عیوب دیگران باز است اما نقص های خودم را به دست فراموشی سپرده ام

دیگر حتی زمان دعا هم حواسم نیست چه بر زبان جاری می کنم

یاد شما در زندگی ام کم شده و باران غم بر سرم فرو ریخته

هر وقت از شما  دور می شوم خدا را هم گم می کنم آقا

دست هدایتتان را بر سرم بکشید و از این ظلمتی که گرفتارم کرده رهایم کنید قبل از اینکه در گناه و بی خبری غرق شوم

سلام حضرت مادر

 بیشتر از یک ماه است  به اذن شما و در مدرسه ای به نام شما مشغول تحصیلم اما نمی دانم چرا احساس می کنم که از اهدافم فاصله گرفته ام.

پاره ای از مسائل آزارم می دهد بانو!

می ترسم  راه و هدفم را گم کنم ، فراموش کنم  عهد و پیمانی را که با شما و امام زمانم بسته ام .

قرار روز اولمان را که یادتان هست ؟ قرار شد دستم را بگیرید و خودتان هدایتم کنید .

من به امید  لطف و یاری شما قدم در این راه گذاشتم تنهایم نگذارید بانو.

کمک کنید به درستیِ این مسیر مطمئن شوم و بتوانم  سختی هایش را تحمل کنم .